ชื่นชีวัน

“อย่าช้าน่า ปิ่น สัญญา รีบกินแล้วจะรีบกลับ แฟนเธอจะไม่มาเห็นฉันเข้าแน่ๆ..”ร่างสูงที่เหลียวมามองเธอนิดหนึ่ง ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆห้องอย่างสนใจ  แขนแข็งแรงวางพาดบนเบาะอย่างสบายๆ โดยที่ตัวเขาเองนั่งลงกับพรมอุ่นนุ่ม ตรงที่ๆปณาลีใช้นั่งทำงาน

“สัญญานะ ว่ากินเสร็จแล้วจะรีบกลับ”ร่างเล็กที่ยังคงยืนอยู่หน้าประตู ถามเขาเสียงเบา